العبد...

للحق
عکس نوشت :روزی که تو رفتی ،همه از درد فراق می گریستند و تو از شوق وصال خندان بودی !
شعري را آيت الله بهجت زیر لب زمزمه مي کردند:اين همه لاف زن و مدعي اهل ظهور/ پس چرا يار نيامد که نثارش باشيم /سالها منتظر سيصد و اندي مرد است/ آنقدر مرد نبوديم که يارش باشيم/ اگر آمد خبر رفتن ما را بدهيد/ به گمانم که بنانيست کنارش باشيم!
کاملا بی ربط :دعا پشت دعا برای آمدنت ، گناه پشت گناه برای نیامدنت ، دل درگیر میان این دو انتخاب ،کدام آخر؟آمدنت یا نیامدنت
+ نوشته شده در چهارشنبه شانزدهم اسفند ۱۳۹۱ ساعت 12:16 توسط رضا روشنی
|
مخلوقات ذهنی یک جوجه وبلاگ نویس ...